Pojęcie stopy lombardowej
Czym tak naprawdę jest stopa lombardowa? Definicja wyjaśnia to w bardzo prosty sposób. Stopa lombardowa NBP określa maksymalny koszt kredytów, których bank centralny udziela bankom komercyjnym. Taką transakcję często nazywa się kredytem lombardowym, a co za tym idzie stopa lombardowa, znana jest również jako stopa kredytu lombardowego. Jest to jedna z tzw. operacji otwartego rynku, czyli działań wykonywanych pomiędzy NBP a bankami komercyjnymi. Kredytu lombardowego udziela się pod zastaw papierów wartościowych.
Ustalanie wysokości stopy kredytu lombardowego
Stopa lombardowa NBP to tylko jeden z instrumentów regulacji rynku pieniężnego. Bank centralny ma specjalnie powołany do tego celu organ – Radę Polityki Pieniężnej (RPP). Jej nadrzędnym celem jest utrzymanie stabilnego, a jednocześnie niskiego poziomu inflacji i zapewnienie gospodarce warunków do wzrostu. Wysokość stopy procentowej kredytu lombardowego zależy więc przede wszystkim od aktualnej sytuacji na rynku. Generalna zasada jest taka, że im wyższa inflacja, tym większe oprocentowanie kredytów. Dlaczego? Bo wysokie stopy lombardowe oznaczają duży koszt pozyskania pieniądza dla banków komercyjnych. Co za tym idzie, kredyty przez nie udzielane także drożeją. Mniejszą liczbę Polaków stać na pożyczanie pieniędzy, a zatem maleje ilość gotówki w obiegu. Tym sposobem inflacja powinna zostać przyhamowana.
Stopa lombardowa NBP – ile wynosi?
Wystarczy teorii – teraz czas na informacje praktyczne. Jaka jest aktualna wysokość stopy lombardowej? Otóż obecnie (sierpień 2023 r.) osiąga poziom 7,25%. Taka wysokość stawki lombardowej NBP obowiązuje od 8 września 2022 r.
Pozyskaj finansowanie przy minimum formalności i bez stresu!
Specjaliści Spłaty Pożyczek przeprowadzą Cię przez cały proces kredytowania. Od znalezienia dostępnych ofert i wybór najkorzystniejszej, poprzez złożenie wniosku, negocjacje z instytucją finansową i pozyskanie indywidualnych warunków zobowiązania, aż do podpisania umowy kredytowej.
Historyczna wysokość stopy lombardowej
Jeśli interesuje Cię kwestia tego, jak stopa kredytu lombardowego NBP zmieniała się na przestrzeni lat, to na stronie instytucji dostępne jest archiwum. Dane sięgają tam 1998 r. – wtedy stopy NBP były najwyższe i osiągały wartości powyżej 20%. Stawka lombardowa spadła do poziomu zbliżonego do dzisiejszego dopiero w 2002 roku – została wtedy obniżona do 13,5% na początku i 8,75% na końcu roku. Od tego czasu obserwowaliśmy systematyczną tendencję spadkową. Na koniec roku 2006 stopa lombardowa ukształtowała się na poziomie 5,5%. W latach 2007-2012 wskaźnik oscylował wokół wartości 6% – nie przekroczył progu 7,5% i nie spadł poniżej 5%.
Do historycznej obniżki stóp procentowych doszło w roku 2013. Z powodu niskiej inflacji oraz zahamowanego wzrostu gospodarczego RPP podjęła decyzję o zmianie wartości wskaźników referencyjnych. Oprocentowanie kredytu lombardowego w lipcu 2013 roku wynosiło zaledwie 4%. W roku 2015 indeks uplasował się na poziomie 2,5% i pozostał tam aż do roku 2020, kiedy nastąpiły dalsze obniżki, aż do rekordowego 0,5%. Taka polityka pieniężna miała w założeniu pobudzić wzrost gospodarczy. Kolejne lata przyniosły już jednak tylko tendencje wzrostowe. Stopa lombardowa systematycznie rosła, aby we wrześniu 2022 roku osiągnąć stały poziom 7,25%.
Oprocentowanie kredytu lombardowego – znaczenie wskaźnika
Rynek finansowy w Polsce jest mocno zależny od polityki pieniężnej NBP. Wysokość stopy lombardowej determinuje koszt pozyskania pieniądza przez banki komercyjne, tym samym wpływając na oprocentowanie kredytów dla przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. Gdy wskaźniki NBP (w tym stopa kredytu lombardowego) idą w dół, koszty odsetkowe również są niższe. Analogicznie, podnoszenie stóp procentowych powoduje wzrost kosztów kredytów. Za pomocą narzędzi, takich jak stopa lombardowa, NBP stara się stabilizować poziom inflacji i zapewniać odpowiednie warunki do wzrostu gospodarki.
