Kredyt podatkowy – co trzeba wiedzieć?

Słysząc słowo „kredyt” zakładamy, że otrzymamy w zamian jakieś środki finansowe, a następnie będziemy musieli je zwrócić. W przypadku kredytu podatkowego sprawa wygląda jednak nieco inaczej, ponieważ nic w jego ramach nie dostajemy. Jesteśmy za to zwolnieni z obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy przez jeden rok podatkowy.

Oczywiście, podatek ten nie znika całkowicie, a jest rozkładany na raty, które będziemy spłacać przez kolejne 5 lat, po 20% rocznie. Kto może otrzymać kredyt podatkowy? Jedynie ci, którzy prowadzą działalność gospodarczą po raz pierwszy i spełnią kilka warunków. Przede wszystkim, w roku, w którym rozpoczęto działalność, a także w ciągu trzech lat licząc od roku poprzedzający ten, w którym miało to miejsce, osoba chcąca otrzymać kredyt podatkowy nie mogła:

• prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej samodzielnie
• być wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną.

Zasada ta dotyczy również małżonka osoby chcącej pozyskać kredyt podatkowy, o ile między małżonkami istniała w rzeczonym czasie wspólność majątkowa. Z kredytu podatkowego nie można skorzystać w dowolnym roku prowadzenia działalności. Rok objęty kredytem podatkowym może być jedynie rokiem następującym:

• bezpośrednio po roku rozpoczęcia prowadzenia działalności, o ile prowadzono w nim działalność co najmniej przez pełnych 10 miesięcy;
• dwa lata po roku rozpoczęcia działalności, jeśli w pierwszym roku nie działano przez minimum 10 pełnych miesięcy.

Oznacza to, że nie możemy na przykład założyć działalności miesiąc przed końcem roku, a następnie od razu w kolejnym skorzystać z kredytu podatkowego.

Poza tymi wymienionymi powyżej, przedsiębiorcy zainteresowani kredytem podatkowym muszą spełnić jeszcze inne wymagania i warunki. Dotyczą one statusu przedsiębiorcy, a także osiąganych dochodów. Przedsiębiorca chcący skorzystać z kredytu podatkowego, musi od dnia rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, do dnia 1 stycznia roku podatkowego, w którym rozpocznie korzystanie ze zwolnienia, mieć status małego przedsiębiorcy. Kim jest mały przedsiębiorca? W rozumieniu ustawy o działalności gospodarczej, jest to ktoś prowadzący własną działalność gospodarczą, kto w co najmniej jednym z ostatnich dwóch lat obrotowych:

• zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników;
• osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro (bądź sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły tego limitu).

Ponadto, konieczne jest aby w roku poprzedzającym rok zwolnienia od podatku zatrudniał na podstawie umowy o pracę, w każdym miesiącu, co najmniej 5 osób w przeliczeniu na pełne etaty. W roku, w którym chcemy skorzystać ze zwolnienia, musimy być opodatkowani na zasadach ogólnych według skali podatkowej. To jednak jeszcze nie koniec.

Jeśli chcemy otrzymać kredyt podatkowy, w okresie poprzedzającym rok korzystania z tego zwolnienia, powinniśmy osiągnąć przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty co najmniej 1 000 euro. Do wyliczeń przyjmuje się średni kurs euro, ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roku poprzedzającego rok rozpoczęcia działalności. Dodatkowo, w prowadzonej przez nas pozarolniczej działalności gospodarczej nie możemy wykorzystywać środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także innych składników majątku, o znacznej wartości, udostępnionych nam nieodpłatnie przez osoby zaliczone do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, o ile były one wykorzystywane uprzednio w działalności gospodarczej prowadzonej przez te osoby i stanowią one ich własność.

Co oznacza wyrażenie „o znacznej wartości”? W tym przypadku minimum 10.000 euro. Tutaj do wyliczeń przyjmuje się średni kurs euro, ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roku poprzedzającego rok korzystania z kredytu podatkowego. Brzmi to skomplikowanie, ale w praktyce oznacza po prostu, że nie możemy przykładowo do prowadzenia działalności wykorzystywać drogiej maszyny, pożyczonej nam za darmo przez ojca, która należy do niego i była wykorzystywana wcześniej przez jego firmę.

Ostatni warunek, który należy spełnić, to złożenie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o korzystaniu z kredytu podatkowego. Oświadczenie składa się w formie pisemnej w terminie do dnia 31 stycznia roku podatkowego, w którym chcemy korzystać z kredytu.

Jeśli otrzymaliśmy kredyt podatkowy, nie musimy w danym roku opłacać podatku dochodowego. Nie zwalnia nas to jednak ze złożenia deklaracji podatkowej. Powinniśmy wypełnić deklarację PIT-36 i razem z nią złożyć załącznik PIT/Z, w którym wskazujemy dochody niepodlegające opodatkowaniu. Dotyczy to zarówno roku, w którym obowiązywać będzie kredyt podatkowy, jak i lat, w których spłacać będziemy raty kredytu.

Istnieje możliwość utraty prawda do kredytu podatkowego. Dzieje się tak, kiedy w roku, w którym z niego skorzystamy lub w ciągu 5 następnych lat (czyli podczas spłacania kredytu) zdarzy się dowolna z następujących sytuacji:

• zlikwidujemy działalność gospodarczą;
• zostanie ogłoszona upadłość naszej firmy obejmująca likwidację majątku lub upadłość obejmująca likwidację majątku spółki niebędącej osobą prawną, której jesteśmy wspólnikami;
• osiągnęliśmy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty niższej niż 1.000 euro;
• w którymkolwiek z miesięcy w rzeczonych latach zmniejszymy przeciętne miesięczne zatrudnienie na podstawie umowy o pracę o więcej niż 10%, w stosunku do najwyższego przeciętnego miesięcznego zatrudnienia w roku poprzedzającym rok podatkowy;
• będziemy mieli zaległości z tytułu podatków stanowiących dochód budżetu państwa, ceł oraz składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne chyba, że zaległość tę wraz z odsetkami za zwłokę uregulujemy w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej.

Po utracie prawa do kredytu podatkowego następuje powrót do ogólnych, stosowanych wcześniej zasad opodatkowania. To jakie czekają nas konsekwencje zależy od tego, czy już złożyliśmy zeznanie podatkowe za rok, podczas którego korzystaliśmy z kredytu podatkowego. Jeśli jeszcze nie, to musimy opłacić zaliczki za podatek dochodowy, ale nie są naliczane żadne odsetki za opóźnienia i nie jest to liczone jako zaległość podatkowa. W sytuacji kiedy rzeczone zeznanie już złożyliśmy, ale nie minęło pięć lat i nie spłaciliśmy kredytu do końca,       naszym obowiązkiem jest niezwłoczne uregulowanie pozostałego podatku – wraz z odsetkami za opóźnienie w spłacie.

Brak konieczności opłacania podatku dochodowego w danym roku oznacza większy budżet do dyspozycji i większe możliwości rozwoju, w związku z czym warto się taką opcją zainteresować, jeśli spełniamy wymagania. Przy tym należy pamiętać, że kredyt podatkowy, tak jak wszystkie inne rodzaje kredytów, trzeba w pewnym momencie spłacić.