Jakie konsekwencje może mieć niezgłoszenie pożyczki do urzędu skarbowego?

Pożyczka powinna zostać ujawniona w urzędzie skarbowym, by odprowadzić podatek PCC od pożyczki (od czynności cywilnoprawnych). Dotyczy to jednak wyłącznie zobowiązań prywatnych zawieranych między osobami bez działalności gospodarczej. Niezgłoszenie pożyczki do urzędu skarbowego może mieć konsekwencje prawne. Wystarczy tylko, że zostanie odkryte zatajenie takiego zobowiązania. Najczęściej wtedy trzeba zapłacić dodatkowy podatek, który jest obliczany od pożyczonej kwoty.

Wynosi on 20% wartości finansowania. Warto zauważyć, że podatek PCC trzeba zapłacić niezależnie od terminu zaciągnięcia pożyczki. Niezgłoszenie może zostać wykryte nawet kilkanaście miesięcy po oddaniu środków. Jeżeli jednak zgłosimy zobowiązanie, płacimy znacznie niższy podatek – wynosi on tylko 0,5% wartości finansowania.

Daninę przelewamy bezpośrednio na rachunek bankowy urzędu skarbowego. Pożyczki prywatne między znajomymi czy rodziną nie wymagają dodatkowych formalności. Z tego powodu ich wykrycie jest często bardzo trudne. Mimo wszystko sporadycznie taka sytuacja może wystąpić.

Niezgłoszenie pożyczki do urzędu skarbowego oznacza konieczność opłacenia sankcyjnej stawki podatku PCC (20% wartości finansowania). Przy małych kwotach nie będzie to większym problemem. Jeżeli jednak pożyczaliśmy na przykład kilkadziesiąt tysięcy złotych – kara może okazać się naprawdę poważna.

Podatku nie płacimy tylko, gdy istnieje prawne uzasadnienie, które zwalnia z tego obowiązku. Na przykład jeżeli co najmniej jedna strona umowy jest zwolniona od VAT-u, nie musimy płacić podatku od czynności cywilnoprawnych. Podobnych przypadków może być więcej. W razie jakichkolwiek wątpliwości warto skontaktować się z doradcą finansowym.

Umowa pożyczki będzie podstawą dla opodatkowania. Zawarta w niej jest zwykle całkowita kwota, termin spłaty itd. To na tej podstawie oblicza się standardowe lub sankcyjne opodatkowanie. Czy za długi można iść do więzienia? Tak i to również w tym przypadku. Pożyczki na duże kwoty mogą wiązać się z koniecznością pokrycia sporych podatków. Zdarzają się także sytuacje, że wystawiany jest list gończy za długi.

Niezgłoszenie pożyczki do urzędu skarbowego prowadzi do konsekwencji i często sporych kosztów. Jak więc uniknąć negatywnych skutków? Należy złożyć formularz PCC-3 wraz z odpowiednimi załącznikami do 14 dni od momentu podpisania umowy pożyczki. Deklaracja nie będzie konieczna, gdy dokument potwierdzający przekazanie środków to akt notarialny. Termin jest więc naprawdę krótki i często zdarza się jego przekraczanie. Co zrobić w sytuacji, kiedy minie czas na zgłoszenie pożyczki do urzędu skarbowego?

Należy wciąż przygotować taką samą dokumentację i skontaktować się z urzędem skarbowym. Trzeba dostarczyć formularz PCC-3 oraz dokumenty dotyczące umowy pożyczki czy też potwierdzenia płatności. Warto jednak wiedzieć, że mogą tu wystąpić pewne konsekwencje. Niezgłoszenie pożyczki do urzędu skarbowego w terminie często prowadzi do kar i odsetek zależnie od czasu zwłoki. W niektórych przypadkach można negocjować odroczenie sankcji, jednak wtedy najlepiej skontaktować się z prawnikiem.

Niezgłoszenie pożyczki do urzędu skarbowego przy dużych kwotach jest bardzo dużym ryzykiem. Dlatego też warto to zrobić nawet po terminie. Dokumentację możemy złożyć online za pomocą platformy e-Deklaracje, wysłać do odpowiedniego urzędu skarbowego dla pożyczkobiorcy lub dostarczyć je tam osobiście.

Nie każdego obejmuje podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC). Dotyczy on wyłącznie pożyczek prywatnych zawartych między osobami bez działalności gospodarczej. Kiedy umowę obejmuje VAT lub jedna ze stron jest zwolniona z tego podatku, nie trzeba płacić PCC. Oczywiście formularz PCC-3 wciąż powinien zostać złożony. 

Zwolnienie z podatku PCC przysługuje w następujących przypadkach:

• Kwota pożyczki nie przekracza 36120 zł oraz obie strony są z pierwszej grupy podatkowej (np. pożyczka od rodziny). Tutaj istotną kwestią jest to, że wartość zobowiązań od tej samej osoby z 5 poprzednich lat się sumuje. Warto więc dbać, by nie przekroczyć limitu zwolnienia z podatku.
• Stronami umowy są członkowie najbliższej rodziny – małżonkowie, zstępni, wstępni, pasierb, rodzeństwo, macoch, ojczym. Warunkiem jest złożenie deklaracji PCC-3 do 14 dni od momentu podpisania umowy i udokumentowanie przekazania środków.
• Pożyczkę otrzymuje osoba spoza pierwszej grupy podatkowej, ale kwota jest niższa niż 1000 zł.
• Umowa została podpisana między akcjonariuszem a spółką kapitałową.

W większości pożyczki prywatne dla najbliższych na niewielkie kwoty nie będą wymagały opłacania podatku. Duże transakcje niestety wiążą się z dodatkowymi kosztami, które dla niektórych mogą być mocno uciążliwe.

Należy pamiętać, że zawsze ten obowiązek podatkowy jest po stronie pożyczkobiorcy. To właśnie osoba otrzymująca środki musi złożyć deklarację PCC-3. Niezgłoszenie pożyczki do urzędu skarbowego wiąże się z konsekwencjami dla pożyczkobiorcy – wierzyciel jest w tej kwestii całkowicie zwolniony. Oczywiście osoba otrzymująca środki powinna także opłacić należny podatek PCC.

Może jednak zdarzyć się sytuacja, kiedy kilka osób zaciąga pożyczkę na jedną umowę. Wtedy wszyscy solidarnie odpowiadają za złożenie odpowiednich dokumentów. Niezgłoszenie pożyczki do urzędu skarbowego oznacza tutaj grupową odpowiedzialność. Opłata jest zwykle dzielona między wszystkie osoby, które są zapisane w umowie jako pożyczkobiorcy.

Składanie deklaracji jest możliwe online lub osobiście. Dokumentację należy złożyć w urzędzie skarbowym odpowiednim dla miejsca zamieszkania pożyczkobiorcy – nawet jeżeli umowa została zawarta gdzie indziej.

Warto wiedzieć, że gdy wartość pożyczki nie przekracza 1000 zł, można pominąć nawet składanie deklaracji PCC-3. Mimo wszystko nawet dla tego rodzaju transakcji najlepiej sporządzić odpowiednią umowę na piśmie. Będzie to swego rodzaju zabezpieczenie dla obu stron. Zmiana warunków umowy jest niemożliwa bez zgody wszystkich uczestników transakcji.